top of page

​

​

                             

22-02-2020 is Loesje bevallen van een rood teefje. Moeder en pup maken het goed.

 

Moeder: Loesje, stamboomnaam Vatra Iz Panceva X Vader: Finn, stamboomnaam Elquando
Loesje heeft een eigen pagina op onze website dus over haar kunnen jullie veel informatie en foto's terugvinden.
Van vader Finn hebben we een fotoalbum met zijn belangrijkste info op de nestpagina geplaatst
We zullen hier een dagboekje bijhouden en een fotoalbum van het aankomende nestje.

​

​

Dagboek

van

Dutch D'Votion

Amazing Fien

07.03.20:  Fien is nu 2 weken oud en weegt inmiddels   gram. De oogjes zijn sinds gister open gegaan en ze is nog steeds stil en tevreden. Mama Loesje lijkt helemaal de oude. Is zo trots op haar pupje, als we bezoek hebben, gaat ze de mensen uit de keuken halen, die moeten eerst haar kroost komen bewonderen. Als fientje slaapt vind Loesje het fijn om bij ons te zijn maar is wel heel alert, zodra ze ook maar een piepje hoort rent ze terug en gaat Fientje helemaal wassen en voeden. Lieke ons dochtertje die vind het ook helemaal geweldig en heeft zichzelf tot grote zus benoemd. Ze zorgt dat Fientje zich niet eenzaam voelt en gaat (onder begeleiding) bij haar liggen, knuffelt ermee, maakt tekeningen voor in de werpkist en leest boekjes voor. Die 2 zijn nu al een topteam. Ook zo prachtig om te zien dat Loesje dit allemaal toelaat en vertrouwen in Lieke heeft, ze maakt plaats voor haar , houd het in de gaten maar heeft nog nooit gegromd of een teken gegeven dat ze het niet fijn vind.

​

De andere tussentijdse updatess volgen zo snel als mogelijk, net als de foto's.

(inmiddels heeft keetje voorweeën dus maken ons klaar voor het N-nest)

 

23.02.20:  Dutch D'Votion Amazing Fien en Loesje doen het super! Loesje heeft nog wat last van naweeën (dit is normaal) en gelukkig hadden we de beginnende mastitis snel onder controle. Loesje ging nu al zelf met voeden plat op haar buik liggen, zodat Fientje alleen bij de achterste tepels kon, of ging zittend voeden, zodat de andere tepels te hoog waren. Ik heb het wel goed in de gaten gehouden maar ze regelde het prima zelf. Ik vind het zo knap hoe die hondjes instinctief precies weten wat ze moeten doen.
Fientje is stil en tevreden, die hoor je niet klagen. Heeft ook niks te klagen want mama Loesje is heel zorgzaam. Het kan zijn dat pupjes de eerste dag na de geboorte wat afvallen, maar daar heeft Fien geen last van. Ze woog vanmorgen 285 gram, dus is al 25 gram bijgekomen.
Ook Loesje maakte een kalme en tevreden indruk, ze had goed gegeten, geplast en gepoept, is goed alert en heel voorzichtig als ze gaat liggen om te voeden. Haar temperatuur is normaal en de melkklieren voelen ook goed. Nu eigenlijk alles goed gaat had Willie aangeboden (die ook bij de bevalling was) om in de middag op Loesje en Fientje te komen passen zodat wij toch even met Lieke de carnavalsoptocht konden gaan kijken en ze 2 uurtjes in de zaal kon springen. Mijn hoofd stond niet echt naar Carnaval, maar vond dat Lieke het wel verdiende en thuis was alles geregeld. Achteraf was het toch wel leuk om even mee te zijn geweest en wat af te schakelen, maar ook weer heel fijn terug thuis te komen en Loesje weer te verwennen en Fientje te bewonderen. Loesje en Fientje doen het zo goed dat we er alle vertrouwen in hadden om ze de nacht alleen te laten, dus ook weer lekker een nachtje bijgeslapen.

​

Hieronder een fotoalbum van geboorte en de eerste 2 dagen. (74 foto's) Klik op de foto om deze groter te bekijken. 
Een filmpje van de bevalling ziet u onder het geboorteverhaal.

22.02.20: Nadat ik alweer 20 minuten onrustig in bed lag te draaien besloot ik 4.00u maar op te staan om Roy te gaan aflossen. Bij Loesje nog alles hetzelfde dus gevraagd of hij nog een uurtje bij haar bleef dat ik eerst alvast alle andere honden kon uitlaten en voeren. Natuurlijk doen wij dit normaal niet zo vroeg, maar ik had een voorgevoel dat het niet lang meer kon duren. Ik dacht dan is Roy net naar bed en als Loesje dan rond 7.00u begint dan moet de rest ook uit en verzorgd, word Lieke wakker en hebben we alles tegelijk. Klaar is klaar dus de honden maar iets eerder gedaan. Om 5.00u is Roy dan naar bed gegaan en ben ik weer naast Loesje gaan zitten. Rond 6.00u begonnen de eerste serieuze weeën Die na 10 minuten overgingen in de eerste persweeën. Roy geroepen die er ook graag bij zou zijn en Willie gebeld. Om 6.40u was Willie bij ons. Loesje had 3 a 4 persweeën en nam dan weer een pauze van 2 minuten, 3x persen en weer pauze, dus we zaten vol spanning te wachten wanneer de pauze uit zou blijven en ze door zou persen want dan zou de pup geboren worden.
7.45u zagen we een verdikking tussen vulva en anus waar de pup inmiddels zat, normaal zou het dan nog 1 of 2 keer persen zijn en dan is de pup geboren, maar Loesje had er moeite mee en haar persweeën bleven niet lang genoeg aanhouden. De pup schoof nauwelijks op. Pfff de spanning stijgt en er is niks wat je kunt doen behalve Loesje steunen. Op de volgende perswee gaf Loesje een gil en raakte wat in paniek, op de volgende wee zagen we een pootje komen en weer een wee later zag ik het puntje van de staart. De pup ligt in stuit! Hij of zij komt achterstevoren wat het extra zwaar voor Loesje maakt. Aan de poten te zien is dit een zware en flinke pup.
De pups worden normaal in hun placenta geboren. Ze krijgen dan voeding en zuurstof via de navelstreng. Als de placenta geopend is gaat de pup inademen. Toen we de poot en staart zagen wisten we dus ook dat de placenta open was, vanaf nu kan de pup gaan inademen maar zolang deze nog in de moeder zit, kan deze dus vruchtwater en slijm binnenkrijgen dus is er verdrinkingsgevaar. Het moet dus nu niet te lang meer duren want dan zou de pup het niet overleven en in dat geval zou het nog zwaarder zijn voor Loesje om hem uit te drijven.
Voorzichtig probeerde ik tijdens een wee op zoek te gaan naar het 2e pootje. Dit vond Loesje niet leuk maar ik had het gevonden en naar buiten kunnen brengen. Aangezien Loesje zelf tijdens het persen geen beweging in de pup kreeg, of in elk geval maar millimeter werk, zou dit te lang gaan duren en was ingrijpen noodzakelijk.
We hadden afgesproken dat Willie het hoofdje van Loesje zou vasthouden om haar te kalmeren en te steunen zodat ik ook aan de achterkant mijn werk kon doen. Er kan alleen aan de pup  getrokken worden op het moment dat Loesje een perswee heeft, anders zouden we Loesje beschadigen. Maar op dit moment staken de pootjes niet ver genoeg uit om al vast te nemen. Ik probeerde dus voorzichtig te masseren om op zoek te gaan naar de hakken van de pup. Nu is het wachten op een wee en dan proberen om terwijl Loesje perst zelf aan de pootjes te trekken. Ook dit was niet makkelijk want alles is glibberig en je ziet niks en Loesje bewoog zelf ook, maar het was gelukt. Inmiddels waren de achterpootjes tot aan de hakken eruit,
We zagen ook de pootjes bewegen dus wisten toen dat het pupje nog leefde. Op het bewegen van de pootjes raakte Loesje weer wat in paniek en stopte weer met haar weeën, Normaal kun je weeën opwekken door tegen de baarmoedermond te tikken, maar hier kwam ik nu niet bij omdat de pup de weg blokkeerde. Wilde deze ook niet terug naar binnen maar juist zo snel mogelijk eruit krijgen. Toen toch maar de pootjes van de pup gepakt en daar voorzichtig mee gaan bewegen, zodat deze met zijn kopje of voorpootjes de baarmoedermond prikkelde en dit hielp ,want daarop kreeg Loesje weer een wee en ik kon de pup nu tot het bekken eruit trekken. We zagen nu dat het een teefje was, maar ze hing nog steeds vast, dus er was nog steeds de angst dat het pupje zou stikken. Loesje nam weer een zenuwslopende pauze, dus ik ging weer met de pup bewegen en op de volgende wee, trok ik met alle kracht die ik had aan de pup, wat nog steeds niet makkelijk was, maar het was gelukt. Ze was eindelijk geboren. Loesje werd meteen los gelaten en ik probeerde zo snel mogelijk alle slijm en vocht uit luchtwegen van de pup te verwijderen. Daarna meteen opwrijven zodat het pupje gaat schreeuwen. Door dit schreeuwen hoor je of er nog vocht in de longen zit (of het helder klinkt of dat je een rochelend of krakend geluid hoort), en door het schreeuwen verdampt evt vocht. Voor de moederhond werkt dit stimulerend, dit helpt mee om de melkproductie op gang te brengen, voor evt nieuwe weeën op gang te brengen en dat de moeder haar pup gaat verzorgen.
Nadat ik hoorde dat de longen schoon waren, Loesje haar pupje goed ging verzorgen en ik zag dat de pup ook normaal kon bewegen, kwam een ontlading van alle opgebouwde spanning van de afgelopen 3 dagen en het slaapgebrek. Zo trots op Loesje, wat heeft ze dit knap gedaan. We hebben Loesje en haar pupje eerst eens 10 minuten rust gegund en daarna het pupje gewogen.
260 gram was dit rood teefje dat 08.10u geboren is. (Ik heb ook al Flatcoat pups gehad van 240 gram)

​

Loesje was meteen een goede moeder. Heel voorzichtig en zorgzaam met haar pupje. Het pupje dronk ook al goed. Kreeg vervolgens door Loesje goed haar buik gemasseerd waardoor ze haar behoefte kon doen en lag er stil en tevreden bij. Loesje had vooral de eerste 2 uur de drang om het pupje in haar bek te nemen en om er dan mee rond te lopen of haar in de hoek te verstoppen, maar dit werd al gauw minder. Wel had ze nog naweeën dus we hielden goed in de gaten of ze daardoor niet per ongeluk op haar pupje zou gaan liggen en moesten ook goed opletten of de placenta geboren werd of dat er eventueel tekens zouden zijn van een 2e pupje.

​

Lieke die nog in bed lag, maar inmiddels wakker was, is Roy naar beneden gaan halen en was ook blij verrast toen ze Loesje haar pupje kon zien. Loesje vond het ook prima dat Lieke kort bij de werpkist kwam zitten om haar pupje te ontmoeten.
Het was een heftige bevalling waar we allemaal even van moesten bijkomen. Indien Loesje drachtig zou zijn van 2 of meer pups zou je verwachten dat de volgende pup zich snel aan zou dienen, want Loesje had flink moeten persen op de eerste pup. Daarbij was de weg nu vrij, alles was al wat opgerekt dus een 2e zou nu makkelijker gaan. Voor de bevalling voelde ik steeds maar 1 pupje actief, maar had nog de hoop dat er misschien 2 of meer waren en dat die andere dan net op dat moment sliepen of stil lagen.
Loesje maakte een heel kalme en relaxte indruk. Nam de tijd om eens rustig haar pupje te bewonderen. Dit doen ze normaal als ze leeg zijn. Tijdens het navoelen van de buik kon ik ook geen pup meer voelen, maar dit is ook het geval als er al een pup in het geboortekanaal zit.
Ik zou het Loesje heel erg gunnen dat ze mag meemaken dat niet iedere bevalling zo heftig is, dat het ook anders kan. Voor de melkproductie zou het ook beter zijn als er meerdere pups zijn die de melk wegdrinken om mastitis (borstontsteking) te voorkomen. En voor de pup zou het fijner zijn als ze met 2 of meer zijn. Normaal gaan pups samen op zoek naar de tepel, als ze dan net een gevonden hebben en drinken kan het zijn dat een nestgenootje ze eraf duwt. Ze leren dan "werken" voor hun voeding en leren doorzettingsvermogen te gebruiken. 1 alleen heeft natuurlijk melk in overvloed en hoeft geen moeite te doen, heeft daarbij alle aandacht van de moeder dus is ook snel wat verwend. Rond de 3 a 4 weken gaan pups meestal oefenen met spelen, experimenteren met grommen en blaffen en leren zo hondentaal. 1 Alleen kan dit ook moeilijker ontwikkelen. Daarbij waren nog 5 andere gezinnen die ook hoopte op een pupje van Loesje, die we het ook allemaal zo gunde, maar als ik Loesje bekeek zei mijn gevoel "dit is klaar".

 

Na de bevalling zijn er altijd nog naweeën dus Loesje had wel nog regelmatig contracties, maar geen echte perswee meer. Nadat we Loesje en haar pupje 2 uur rust hadden gegund hebben we de eerste injectie Oxytoxine gezet (lage dosering). Weer een dik uur afgewacht, maar ze reageerde daar niet op. Het pupje dronk rustig verder en lag er tevreden bij. Vervolgens de 2e injectie (iets hogere dosering) gegeven en het 2 uur afgewacht. Inmiddels nog eens met Loesje uit geweest, zodat ze kon plassen en even wat kon rondlopen. Heeft toen nog een portie voer opgegeten (en binnen gehouden). De werpkist was verschoond en dan weer geduldig afgewacht. Na die 2 uur dan toch de laatste en hoogste dosering Oxytoxine gegeven. Dit zorgt ervoor dat alles wat nog in de baarmoeder zit uitgedreven word, zoals placenta en achtergebleven bloed. Hierdoor verklein je de kans op baarmoederontsteking. Indien er toch nog een pupje in zou zitten, zou die er nu echt uit moeten komen, of indien deze klem zou zitten zou je nu een andere reactie van Loesje zien waardoor we ook zeker weten dat we alsnog keizersnede moeten doen. Loesje bleef kalm en verzorgde haar pupje heel goed. Inmiddels 6 uur later kunnen we zeggen dat echt alles klaar is en het bij 1 pupje gebleven is.
Een eenling verklaard ook waarom de voorweeën zo lang duurde, want deze had geen druk van andere pups die ook naar buiten wilden. Ze had alle voeding voor zichzelf en alle plaats om te groeien dus geen wonder dat het zo een flinke meid is geworden.
 

Zelf wouden we heel graag een rood teefje uit deze combinatie aanhouden en hadden afgesproken als er alleen reutjes geboren zouden worden dat deze naar vrienden zouden gaan waar we dan in de toekomst dekrecht van zouden behouden om toch later weer op de bloedlijn van Loesje terug te komen. We vinden het dan ook heel bijzonder nu er maar 1 pupje geboren is, dat dit precies onze voorkeur is. Zeker speciaal omdat het ons eerste Teckel nestje is en dit ook zo'n extreem heftige bevalling was. We vinden het echt heel jammer voor alle geïnteresseerde maar willen dit pupje dan echt zelf houden. Dutch D'Votion Amazing Fien is haar naam.

​

Dan de moeilijke taak om de puppymensen te informeren dat er helaas geen pupje voor hun bij zit. Ik had vooraf al een groepsapp aangemaakt dus ze leefde al 3 dagen met ons mee en had ook al wat filmpjes van de bevalling en van Loesje met Fientje gedeeld, dus ze waren wel al op de hoogte dat er daarna niks meer geboren was. Tussendoor ook nog met 2 fokkers contact gehad die op kort termijn nog een nestje pups verwachten (uit dezelfde bloedlijnen als Loesje) om mijn geïnteresseerde pupkopers toch verder te helpen.

Dezelfde avond belde de eigenaar van papa Finn om ons te melden dat we recht hebben op een herdekking (als we dit wensen, en daar mag ook langere tijd overheen gaan). Ik vind het nu te vroeg en te snel om daar al een beslissing in te nemen. We willen eerst eens zien hoe Fientje zich ontwikkeld en of we tevreden zijn over deze combinatie. Natuurlijk willen we ook Loesje de tijd geven om volledig te herstellen. Er zou dan minimaal een jaar overheen gaan. Willie die met de bevalling erbij was, wilt absoluut een puppy van Loesje dus zei al direct dat ze wilt wachten op een eventueel 2e nestje van Loesje, of als we besluiten met Loesje niet meer te fokken, dan evt in de toekomst een pupje van Fientje te nemen (indien zij goed genoeg is dat wij besluiten hier in de toekomst mee verder te gaan). De andere pupkopers heb ik naar andere fokkers verwezen (en hebben binnen 1 week een pupje toegewezen gekregen) 

​

De eerste nacht zou ik weer op het luchtbed bij Loesje en Fientje slapen om de boel goed in de gaten te houden. Loesje is natuurlijk ook moe en uitgeput en heeft nog last van naweeën. In de avond (rond 23.00u) merkte ik dat Loesje warmer aanvoelde en wat meer begon te piepen. Haar temperatuur gemeten en die was 39,85 graden. Melkklieren nagevoeld en daar begon een kleine schijf te ontstaan. Precies waar ik al bang voor was met een eenling, die kan niet alle melk wegdrinken. Besloten om de warmtelamp boven de kist uit te doen, zodat Loesje wat meer verkoeling had. Dan wel een warme kruik in de kist gelegd waar Fientje op kon liggen. Vervolgens alle tepels van Loesje iets gemolken om de druk eraf te halen. Mag ook niet teveel melken wat dit stimuleert nieuwe aanmaak. Vervolgens de buik van Loesje tussendoor (als fientje op de kruik ligt) gekoeld en haar voerporties gehalveerd. Normaal voer ik heel veel na de bevalling omdat de teefjes moeten herstellen en ook melk voor de pups moeten aanmaken, maar Loesje moet nu juist genoeg hebben voor haarzelf en geen extra's voor melk te produceren dus terug naar haar oude porties. Ze de hele nacht in de gaten gehouden en in de ochtend maakte Loesje een fittere en vrolijkere indruk. Melkklieren voelde niet meer zo gespannen en haar temperatuur was gezakt naar 38.5 graden wat weer normaal is.

Hieronder een video van de geboorte van Fien.

Beelden kunnen schokkend zijn, dit is geen "normale" bevalling en ingrijpen was noodzakelijk voor zowel moeder als pup.

Filmpje van de eerste ontmoeting tussen Lieke en Fientje

Fientje 5 minuten geleden geboren

                                           

​

​

21.02.20:  Na een slapeloze nacht en de hele vrijdag naast Loesje te zitten, veranderde er weinig. Mijn dierenarts had ik donderdagmiddag laten weten dat de voorweeën begonnen waren en ik zou ze op de hoogte houden van de ontwikkelingen. Vrijdagmiddag 16.00u (net voordat we het weekend in gaan)  toch nog maar eens gebeld dat eigenlijk nog alles hetzelfde was. Ze had duidelijk weeën, wou niks eten en had braakneigingen als ik haar iets voorhield, maar had nog geen persdrang. Geen paniekerig gedrag (zoals heen en weer lopen, piepen, of graven) en had tussen de weeën door ook gewoon rustmomenten waar ze wel helemaal ontspannen was en dan bijvoorbeeld 2 uur lang lag te slapen. Ik voelde de pup ook nog bewegen dus nu geen reden voor paniek en ook niks wat we kunnen doen, behalve geduld hebben en haar in de gaten houden.
Vrienden van ons hoopte ook dat er een pupje voor hun bij zat en Willie zou heel graag bij de bevalling zijn en was dus ook vrijdagavond bij ons gebleven. Aangezien er niks veranderde had ik Willie gezegd dat ze beter naar huis kon gaan en proberen iets te slapen en dan zou ik bellen als het zover was. Ze is dan in 15 minuten bij ons. Tegen 23.00u was nog steeds alles hetzelfde. Omdat ik al een nacht had overgeslagen hadden we afgesproken dat ik een paar uurtje zou proberen te slapen en Roy zou dan wacht houden bij Loesje. Maarja dan lig je in bed, bent doodmoe maar kunt niet slapen en blijft maar denken hoe het is. uiteindelijk toch 2 of 3 uurtjes geslapen en toen Roy gaan aflossen.

​

 

20.02.20:  Loesje vandaag 60 dagen drachtig. In de middag zijn de voorweeën begonnen.
Ik geef normaal op donderdagavond 2 groepslessen, op vrijdagochtend 2 lessen en zaterdagdagochtend les. Dit is gehoorzaamheid, puppycursus, jachttraining en voor wie dit wenst showtraining, maar aangezien Loesje begonnen is even alles geannuleerd om me helemaal op haar te focussen.
In de nacht op een luchtbed in de kraamkamer gelegen, zodat ik Loesje goed in de gaten kon houden en haar wat kon steunen als ze daar behoefte aan had. Loesje wou ook niks meer eten en had in de nacht 3x gal gebraakt. Dit komt vaak voor bij teefjes die gaan bevallen dus zover alles normaal.

​

​

17.02.20:   De pups zijn levensvatbaar! Vandaag is het de 57e dag van de dracht, geteld vanaf de eerste dekking. Indien de pups nu geboren worden, zouden ze levensvatbaar zijn. Een volledige dracht is 63 dagen. Dus we gaan een spannende week in. Wanneer dan ook we zijn er klaar voor.

​

Vanmorgen de Oxytoxine opgehaald en in de namiddag is ook de nieuwe weegschaal gebracht. Een mooi en lief cadeau van onze vrienden, omdat ik hun geholpen heb met de bevalling van hun hond (Engelse Springer Spaniël) en begeleid heb met hun nestje. Richard en Charlotta heel erg bedankt! 
We hebben de weegschaal meteen getest en Loesje weegt nu 8,8 kg.
Laatste weegmoment was 4-02-20 bij de dierenarts, toen woog ze 7,8 kg. En voor de dekking woog ze 6,9 kg. In totaal is ze nu dus 2 kilo bijgekomen.
Nog maximaal 6 dagen te gaan.

 

Verder merken we sinds gister dat Loesje indalingsweeën heeft. Ze heeft nu een kuiltje bij haar staartaanzet (wat ze voorheen niet had), dit is omdat alle banden soepeler worden, omdat het lichaam zich klaar maakt op de aankomende bevalling. Loesje heeft met momenten last van harde buiken en graaft ook al af en toe in de werpkist. De pups zitten nog vrij hoog in de buik dus zullen nog wel wat tijd nodig hebben om goed in te dalen. Als de pups voldoende gezakt zijn zullen de indalingsweeën overgaan in voorweeën (deze kunnen ook nog 24uur aanhouden) en als ze vervolgens overgaan in perseweeën dan duurt het niet lang voordat we de pups kunnen verwelkomen.
Loesje komt graag steun bij me zoeken dus we verwennen haar wat extra. Ook krijgt ze haar eten nu in kleine porties meerdere keren per dag om haar maag te ontzien en haar energie op pijl te houden.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

16.02.20:   Vandaag de kraamkamer helemaal in orde gemaakt. Ook maar meteen de werpkist van Keetje (onze Flatcoat die rond 10 maart moet bevallen van ons N-nest) opgezet, zodat Loesje daar ook al aan kan wennen. Alle handdoekjes, vetbedden en dekens nog eens extra warm gewassen, zodat we genoeg schone voorraad hebben. De warmtelamp opgehangen. Morgen plaatsen we nog een losse staande lamp voor extra licht (zonder warmte) Er is een thermometer geplaatst om de temperatuur in de ruimte (en straks in de werpkist) te meten. We hebben een nieuwe puppyweegschaal besteld, maar zolang staat nu nog de oude klaar, Schrijfblokje en pen om alle notities te maken, Warmtekruikjes om pups mee warm te houden. Emmer voor vieze handdoeken. Wasmand voor als we met spoed voor keizersnede weg moeten. Wasco en aansteker om de pups te merken. Vaseline en thermometer om Loesje haar temperatuur in de gaten te houden. Pompje om slijm en vocht uit luchtwegen van pups te halen. Respirot indien pupje erg benauwd geboren word. Schaar en klemmetjes om indien nodig navelstreng af te klemmen, stethoscoop en keukenrol, Natuurlijk een voerbak en drinkbak voor Loesje.  Ook haar riem al klaar gelegd (voor na de bevalling of als we met spoed naar dierenarts moeten). Tochtstopper voor de deur en speciaal voor Loesje een soort trapje gemaakt zodat ze makkelijker in en uit de werpkist kan komen, zonder haar buik te stoten.
Eigenlijk is alles klaar om de pups te verwelkomen.
Ook hebben we nog even contact met de dierenarts gehad, zodat deze weer even herinnerd is aan Loesje haar aankomende bevalling. Morgenvroeg kan ik dan de injectie Oxytoxine ophalen en krijg ik ook de gegevens indien ik met Carnaval een dierenarts nodig heb.
Vanaf morgen zijn ze levensvatbaar, maar hopelijk blijven ze nog even zitten. Wij zijn er in elk geval klaar voor.
Hieronder nog wat foto's van de kraamkamer en Loesje in de werpkist.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

14.02.20:   Loesje kreeg bezoek van mijn oud klasgenootje, met haar man en 2 kinderen. Zij zouden ook heel graag een pupje van Loesje willen en wachten gespannen af hoeveel pupjes er geboren worden en wat de verdeling in geslachten zal zijn. Loesje trekt zich de laatste tijd veel terug om haar rust te nemen, maar genoot nu toch wel van alle aandacht.
in de avond hebben we haar werpkist opgezet, maar ze keek me een beetje teleurgesteld aan, alsof ze wou zeggen "wat moet ik daar nu mee" en stond vervolgens aan haar bench te krabben (die we hadden opgeruimd). Loesje is erg gehecht aan haar bench, dus om haar te laten wennen aan de werpkist en die plek, hebben we de bench maar IN de werpkist gezet. Als ze nu in de bench wou liggen dan moest ze wel de werpkist in. Dit proberen we maar eens 2 dagen om haar te laten wennen en dan gaat de bench eruit.

 

 

10.02.20:   Blij om jullie te melden dat Loesje geen zieke indruk meer maakt. Op 3 en 4 februari was dit wel het geval, maar gelukkig ging het vanaf de 5e alweer beter. Ze heeft weer goede eetlust, normale ontlasting en maakt weer een vrolijke indruk. Wel neemt ze vooral overdag wat meer haar rust. Ze staat dan aan de deur te wachten tot iemand haar naar de kraamkamer laat en gaat daar meestal in haar bench liggen (die gewoon open staat). Als wij in de avond rustig in de kamer zitten dan vind ze het wel leuk om erbij te komen liggen en zoekt ons dan wel op.
Op 7 februari is Loesje bij de trimster geweest en is nu weer kort geplukt. Ik moet er zelf meestal een weekje aan wennen, is dan net een andere hond. weer een fris kort kapsel en hierdoor ook roder/lichter van kleur. In het fotoalbum zien jullie onze "nieuwe" Loesje.
Ik heb ook geprobeerd wat foto's van haar buik te maken. Dit is op foto altijd lastig te zien, maar we hebben veel verschillende posities gefotografeerd.
Zelf vind ik haar buik niet zo dik, had verwacht dat ze dikker zou worden. Als ik het nu zou moeten inschatten denk ik dat er maar 2 of 3 pups zijn, maar ik heb nog geen ervaring met drachtige Teckels. De Flatcoat is veel compacter en dus sneller dik. Wie weet liggen ze allemaal achter elkaar in het lange lijf van Loesje en verrast ze ons positief. We kunnen er toch niks aan veranderen en zullen het moeten afwachten.
We hebben wel al "leven" gevoeld, als de pups schoppen of draaien.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

 

07.02.20:   Loesje heeft een afspraak bij de trimster. Wegens tijdgebrek red ik het niet om haar nu zelf te plukken en ik wil toch dat ze er netjes geplukt uitziet als ze haar nestje krijgt. Dus toch maar een afspraak bij de trimster gemaakt. We zullen nog wel een VOOR & NA foto plaatsen.

​

 

06.02.20: Loesje heeft gister wel wat gegeten maar at maar kleine porties, denk dat ze toch nog iets misselijk was. Ze had nog een diarree gehad en trok zich voornamelijk terug in haar bench. Ze zwam alleen eruit als we haar riepen, wat eigenlijk niet haar normale gedrag is. We hebben haar maar wat meer rust gegeven en houden het goed in de gaten.
Vandaag 6-2-20 heeft ze wel al 2 maaltijden op, drinkt goed en komt zelf al wat meer uit haar bench. We blijven het goed in de gaten houden.

​

​

04.02.20: Toch maar met Loesje naar de dierenarts. Ondanks dat we extra voedingen geven bleef Loesje misselijk. Op maandagavond heeft ze heel erg moeten kwijlen maar niet gespuugd en weigerde haar eten. Ze trok zich terug in haar bench en wou rust. Dinsdagochtend wou ze nog steeds niet eten en bleef maar stil in haar bench liggen. Het kwijlen was gestopt maar ze was niet zichzelf. Ze heeft een normale temperatuur (37.8) en wat dunnere ontlasting (maar ook nauwelijks gegeten). Gelet op vaginaal uitvloei maar hier niks van kunnen vinden. Bewust lichte dekens in haar bench gedaan zodat we dit wel direct opmerken als dit het geval zou zijn. Nu ze drachtig is, is het wel belangrijk dat ze voldoende voedingstoffen binnen krijgt dus vasten is geen optie. Nog eens geprobeerd met wat lekkers over haar voer. Met veel moeite at ze dit op, maar braakte na 2 uur weer alles uit.
Toen werd ik toch zelf onzeker, zou er dan toch iets mis zijn met een van de pups? Stel een van de pups komt te overlijden dan kan dit de bevalling (vroeggeboorte) in gang zetten of kan Loesje zwangerschapsvergiftiging krijgen. Toch maar naar de dierenarts voor een algehele check up.
Deze kon gelukkig geen afwijkingen vinden en verwacht dat ze misschien in de tuin iets gegeten heeft wat haar maag en darmen van streek maakt.
Ze kreeg een spuitje tegen de misselijkheid en voor morgenvroeg krijgen we een tabletje mee.

Als het iets van een virus zou zijn dan zouden de andere honden waar Loesje mee samen leeft ook besmet zijn en daar merken we niks aan, dus kunnen dit zo een beetje uitsluiten. Als er iets mis zou zijn met de pups dan zou haar temperatuur hoger zijn, kans op vaginaal uitvloei en kan ze weeën krijgen. Dit blijven we allemaal goed in de gaten houden maar is nu allemaal niet het geval.

Een echo vond hij niet nodig en wel hebben we haar gewicht nog eens gecontroleerd. Dat was nu 7.8. Ze is dus nu 1 kilo zwaarder als voor de dekking.

​

 

02.02.20:  We geven Loesje nu al 2 weken 3 keer daags voer in plaats van 2x daags, maar de laatste 2 ochtenden heeft ze toch gal gebraakt. Vermoedelijk is haar maag te lang leeg van de avondmaaltijd tot de ochtend en is ze misselijk. We zullen haar voer dus nu in 4 porties verdelen en dan krijgt ze vanaf nu voor de nacht nog een extra maaltijd zodat ze hopelijk niet meer misselijk zal zijn.

​

 

29.01.2020:   We hebben alvast wat puppyspullen gekocht. Wat knuffeltjes voor de pups, verschillende balletjes, een bijtring, halsbandjes om de pups als ze wat ouder zijn te laten wennen dat er wat rond hun nek zit, wat nieuwe kussens en dekens EN van de Ikea het tentje met tunnel wat iedere keer weer een groot succes is voor de pupjes. We hebben hem nu al opstaan en ook Lieke is er helemaal blij mee. Kan ze er een paar weken mee spelen en dan is hij toch echt voor de pupjes. Ook Loesje is er blij mee en al een paar keer in gaan liggen. Is niet de bedoeling dat ze de pups daarin krijgt, dus volgende week gaan we ook maar de kraamkamer in orde maken, zodat ze zich daar lekker kan nestelen.
Ik wou een foto maken van de spulletjes die we gekocht hadden, maar voor ik het wist zaten Loesje en Lieke ook alvast even al het speelgoed te testen. Het is goedgekeurd en kind en puppyproof.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

20.01.2020: Er is echt geen twijfel meer mogelijk, Loesje is duidelijk drachtig. Naast alle eerder vertoonde signalen merken we nu ook dat haar buik anders aanvoelt, strakker en boller. Verder gaat nog alles prima met Loesje en ze loopt ook nog steeds de grote wandelingen mee.

 

 

06.01.2020:   We merken duidelijke gedragsveranderingen. Loesje is extreem aanhankelijk, veel meer op voer gericht als normaal en zoekt tussendoor echt haar rust op door zelf in de bench te gaan liggen. Ook lijkt haar gezichtsuitdrukking wat veranderd. Verder merken we dat haar tepels meer opgezet zijn en ze lijkt ook al iets dikker te worden. Deze signalen kunnen ook wijzen op schijnzwanger, dus we proberen niet teveel aan haar buik te aaien.

​

​

01.01.2020:   Gelukkig nieuwjaar allemaal en de beste wensen voor 2020.
Hieronder een fotoalbum van de afgelopen dagen. Door op de foto te klikken kunt u deze groter bekijken.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

29.12.2019:   Loesje heeft voor het eerst in haar leven eten (van Lieke) van de salontafel gepikt, iets wat ze voor de dekking nooit eerder gedaan heeft.

 

​

27.12.2019:   Nog veel te vroeg om iets te zeggen of de dekking succesvol was, maar we merken wel al gedragsverandering aan Loesje. Ze is altijd al aanhankelijk, maar nu nog veel extremer.

​

 

25.12.2019:   We hebben het vermoeden dat we op de juiste 2 dagen bij Finn waren om te dekken en dat we het hierbij kunnen laten, maar om het zeker te weten toch nog 1x progesteron prikken. De waarde was nu 16,9 dus dat betekend dat we precies op het juiste moment bij Finn zijn geweest en we ons best hebben gedaan en nu geduldig moeten afwachten.
Als we dan toch bij de dierenarts zijn, dan meteen maar even haar gewicht checken. Nu 6,9 kilo.

​

 

24.12.2019:   Met heilig avond opnieuw met Loesje naar Finn gereden voor een 2e dekking, die ook weer vlotjes verliep. Het zou toch een geweldig kerstcadeau zijn als we een nestje uit deze prachtige combinatie mogen verwachten.

​

​

23.12.2019:   Zijn we met Loesje naar Nieuw-lekkerland gereden om haar lover Finn te bezoeken. De dekking verliep vlot en ze hebben 45 minuten gekoppeld gezeten, dus Loesje maakte het zich gemakkelijk en ging er uiteindelijk bij liggen.

​

 

20.12.2019:   Eerste keer progesteron prikken om het juiste dekmoment te bepalen. We hadden al verwacht dat dit nog veel te vroeg zou zijn, maar ik vind dit wel fijn om zeker te weten dat we niet te laat bij de dekreu aankomen.

​

 

18.12.2019:   Loesje krijgt haar oogonderzoek voordat we een nestje met haar plannen. Gelukkig alles in orde en veel complimentjes van de oogarts over onze brave Loesje die alles makkelijk toeliet.

​

​

​

​

Home

bottom of page